Hasret vedaya ellerimkelepce kanatları ellerimi değil yüreğimi kilitledi… gergin bir akşam yarısında gün batarken umutlar hülyasında buğulu yarınlara takılı kaldı batık yaralarım kesilsin her bir zerrem hain bakışlarında kiltliyse dokunsun derinliklerime yüreğimin nacizane kurşun gibi geçsin atlı süvarilerin ayak seslerinde gamsız bekleyişlerde ziyankar atışlarım usulsuz göz ucunda susayan boğazımda kilit kelepce kelimeler sensizliğim başıma buyruk gezer esaretimle karanlık gölgene vuran benimle ellerim son bir umut belkide kapıma gelişinle doğrulup kalkabilse derin yaralarım suizan eder yüreğim dilime geldiğinde vakit/ hüsran kıyılarıma vuran darmadağınık köpüklerde dalga boyu yaksan yanarmı suya düşen yansıması suretinin ateş koru ipek ilmeklerden dokunsa kat kat entariler giysen beyaz atlastan sevdalarımı yinede kilit kaldı dilimde sevdan bir bulut gelse çökse üstüne gökkubenin ihtişamı ile ne dualarda aminsizlik saklı kabul olduğunu bilsende darmağınık aklımın ucunda kalan senle kapıldım gecenin eteğine döküldü keşmekeş duygularım yine yine sersefil hasretine veda eder ellerim n.altın 23/05/2010 |
olmasa vedalar.....
yüreğine sağlık şairem,
yine harika bir şiir, harika anlamlar yüklü kelimeler.....