İnsan Zaman
Tomurcuk misali,açılıp yayılırken insan
Hayatın susuz çöllerinede düşer bir zaman Acı feryadın karşısında sessizce ağlayan Derinlerde,çağlayan suya döner bir zaman Hayat üstünde karınca misali koşan insan Ağustos böceği gibi zevke dalar bir zaman Dünya sevdasın,göğsüne hapis ettiyse vicdan Fırtınalarda savrulur,çalkalanır bir zaman Aşkın karşısında,alev olup harlanan insan Bir yenisini bulunca,sönüverir bir zaman Toprak üstüne parça parça toprak koyan sultan Nefersiz halk elinde,devrilir gider bir zaman Tok acın halinden anlamaz,kıvranır bir insan Ruhlar daralır,beyin sancısı çeker bir zaman Her mevsim bahar,bağrında oluyorsa bir hazan Yaprak toprağa düşmeden,uçmak lazım bir zaman Vakit gelmişse dünya üzerinde ki zamandan Ağır ağır kalkıp gitmek lazım gayrı limandan Hesabım sorulacaksa göklerde uçan kuştan Toprağın bağrında sürünmek lazım,ah! bir zaman |
Bizden sonrakiler bizim gibi olacaksa biz neden geldik ya da onların gelmesi ne diye derken zaman yinede devam ediyor ve önemli olanın kendimizle barışık doğal ve güven içinde,en öncellikli kendimizi tanıdıktan sonra insanlığa gereken gerçek hizmetler yapmaya çalışırız yada çalışacağız,gerçekleri gördüğümüz anda ve zamanda;zaman bize gerçekleri göstermeye başlayacaktır. zaman sürekli bir olgu, bizlerde birikimleriz.
İnsanı ve zamanı anlatan harika bir şiir.
Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.