BU ŞARKIBugün bir “ama”dan dinledim bu şarkıyı, Cılız bir Manisa çarşısında Ruhumun tekliğinin bariz gölgesi, Bariz çıplaklığı önünde.. Bunu hissediliyordum sanki; Herkesin gözünde Ama hiçbir şey umurunda değildi ruhumun Hem de hiç bir şey,bu şarkıdan başka… O tanrı misafiri dedikleri, Hücrelerimin ermediği Ellerimin yetişmediği duyguları Ve o yetişememe duygusunu gösterdi bana “ama” O sesi duyan da ben değildim ama.. Nasıl mı? Verdi parmaklarını melodilerin karmakarışık buğusuna Topladı hepsini pazılları bir araya getirdi Bir maestro edasında… Ve tüm toplanmış bu ses buğusu Yitip gitti kulağımda Ve bana “eyvallah” demek kaldı Cılız bir Manisa çarşısında… |
Hem de hiç bir şey,bu şarkıdan başka…
bitmeyecek sannedersin ama bitiverir o şarkı
hüzünleri yükler götürür uzaklara