TENİME YAPIŞAN İSTANBUL
Tenime yapışan istanbul
dalmışım işte sahile kadar gelen suyun fısıltılarına okumaya çalıştım ne güzel sözler nasıl şikayetler kollarını bırakmaya hiç niyeti yok bütün duygularımı sarıyor serin olduğu kadar aşka çağıran o kışkırtıcılığı dalgaların martılar uçuşuyorlardı suyun içine dalıp çıkıyorlar gökte dans hatta vals görselliği kuşlar iskeleye yanaşan uzaklaşan gemiler her biri İstanbul insanlar nasıl geçtiğini zamanın unutturuyordu dalmışım işte sahil kalabalık tanıdık tanımadık yüzler şimşek hızıyla geçmiş gelecek hayatlar sıra sıra karşımda istanbul bütün haşmetiyle güzelliği ile yapışmış tenime hiç ölmeyecekmiş gibi bakıyorum hayata zihnimi süslüyor lacivert tuzlu suyun ruhumda açtığı derin mana.. Mustafa kaya 23.05.2010 / Çengelköy |