UMUDUN ÖLÜMÜ
UMUTLARIN ÖLÜMÜ
uzanıp gidiyor saatler öyle hayat ki ölümsüz zaman yok kavuşmak ister gibi kalabalıklar insan yerin siyah dünyasında çetin işler altında yetimler bırakan diz çökerten yangınlar karşısında geriye kalan boynu bükük fotoğraflar kimsenin kuru değil göz pınarları dünya gördü umutların ölümünü acılar akıyor su gibi kaç hane mahkum simsiyah bir ömre orada bir yer var yer gök kömür-mavi.. Mustafa kaya 20.05.2010 / Çengelköy |