mutlu ol
Uzun Yıllar sonra, (sana sesleniyorum)
Diye başlayan yazımın, Gerçek sahibi olan, seni gördüm… Kelimeler boğazımda düğümlendi, İstemeden de olsa, susmuş göründüm… Yüzüne baktım, ben sana yine yandım! Benim gibi Sende konuşamadın, şaşırdın, ağladın… Gözyaşı dökerek bakıştık, hiç konuşamadık Hüzün saçtı kahve gözlerimiz sokağımıza Acıyan olmadı, ne bize, ne de o masum aşkımıza… Sana olan, tarifi imkânsız duygularımın Katili olan, insanlar utansın! Diye var gücümle haykıracakken, Kelimeler boğazımda düğümlendi, İstemeden de olsa, sustum işte, sustum! On iki yıl sonra geldin, sonra da Yeniden, gözyaşı ektin yüreğime gittin… raviz demirel... |