PRENSESİM (AKROSTİŞ)
Senden önce dünyamda, kara bulutlar vardı,
Ellerim geceleri, sessiz boşluğu sardı, Nice cefa içinde, bende yağan hep kardı, İnan şimdi bedende, bütün mevsimler BAHAR. Sensiz geçen zamanlar, çorak toprak gibiydi, Ellerim hep boştaydı, düşen yaprak gibiydi, Ve mutluluk yürekten, elân ırak gibiydi, İnan şimdi bedende, bütün mevsimler BAHAR. Yüzüm bir tebessüme, yıllardır aç kalmıştı, Onsekiz yıllık mazim, binler hayal çalmıştı, Rüyam kabusa dönüp, içre zehir salmıştı, Ufka dalmış nazarda, bütün hayaller BAHAR. Mahzun gönlüm ağlardı, boğazımda bir düğüm, Pişmanlık dizboyuydu, mazi sanki kördüğüm, Rüyalarım kabustu, gecelerce gördüğüm, Ennihayet yüzümde, bütün gülüşler BAHAR. Nedendir bilmem ki AŞK, belki bin yıl ıraktı, Sevgiden gelen huzur, ellerimi bıraktı, Elbet gönül toprağım, ta ezelden kuraktı, Seninle şimdi her an, bütün zamanlar BAHAR, İsterim parmağına, bir yüzük takabilsem, Metin’in ateşini, kalbinde yakabilsem, Müstakbel sahnesine, elele çıkabilsem, Muradım sen olunca, bütün hallerim BAHAR... Meşk seninle olunca, bütün hazanlar BAHAR... 12.05.2010 / Frankfurt Metin ESER |
tebriklerimle
selamlar saygılar