Ömür dedigin ne ki, ya bir eksik ya fazla,
Mâlum nefes bitecek, yaşanır mı bu hazla,
Üstüne al bu sözü, dünya fâni fasıla,
Ruh cesetten sıyrılıp, dönecektir asıla.

Metin Bey Kardeşim,
Almanya gurbeti içinde ömrünü sorgularken kaleme aldığın güzel akrostiş dörtlüğün beni uzun yıllar öncesine, Almanya yıllarıma götürdü.. Hayım odalarında bekâr kalan, gününü sohbet,muhabbet ve kahvehanelerin oyun masalarında tüketen dostlarla geçen bir günün ardından yorgun ve bitap yatağıma uzandığımda beynimi zonklatan, yüreğimi dağlayan kulluktan uzaklığın acısıyla zihnime hücum eden bir dörtlüğü başucumda duran defterimin bir sayfasına karalamıştım; kendi nefsimi sorgulayan.. Sizin şiirinizi okuyunca aklıma düştü ve arayıp buldum o günün anısı olan dörtlüğü.. Akrostiş gene aynı Ö M Ü R !
Sizin şiiriniz gibi aruz ölçüsü filân olmasa da 7+7 ile dilimden dökülmüştü. Arz ediyorum.. Muhabbetle... Selâmetle...

"Öyle yaşadın nefsim.. ne ektin ki ne biçtin
Mevlâ vermişti sana.. bu ömrü nasıl geçtin
Üryân geldin dünyaya.. sen orda kılık seçtin
Rabb'a kulluğun yoksa.. zaten yoklukta hiçtin!"
22.02.1990/M.Kütükcü/Schwesterheim/Löh Str.44/Vegesack-Bremen/Deutschland)