Neden mi? Neden olacak…

Terleyen avazlar o mu dediler
Tanrı’dan kaçmış bir rüzgâr diyelim
Üşünen günde ürperen omuzlarım buz kesti

Ah! Allah’ım ah! Ama sen hiç benimle olmadın ki
Gününde ve gecende söylemek için çırpındığımda
Bağırdım! Siz yoktunuz
Size soruyorum yaşadığımı görüyor musunuz?

Sen utanma senin gününden Anne!
Anne dediğin günsüz olmalı
Senin gibi
Andırsın beni sana, seni bana

Benim bir gizli bildiğim var
Saklayayım mı, söyleyeyim mi derken
Ne anne günü, ne de bayram var
Pır pır etme yüreğim
Yaşamanın bedeli bu kadar ağır olmamalı
Aşk olsun aşk olsun! Sana tanrım aşk olsun

Anneler günü kapıyı çalıyor açma
Başımı göğe kaldırdım bir yıldız kayıyordu
Yumdum gözlerimi sımsıkı
İçten bir ses diyor ki dilek tut sabret
Derim ki böyle gidecekse bu dünya
Kalan günler haram olsun bana

Bir şey var sinemde bir yandan öbür yana devrilen
Herkesin uyuduğu saatte kapını çalan yüreğimdi
Hem sana geçmezse kime geçer sözüm
Sesli harflerle sükut sedalar vardır ki onu yalnız rab duyar
Biliyor musun Tanrım! Senden ummazdım bunu
Tanrım benim annem üvey kızın mı?

Sırrına doyulmaz, zulmünden kaçılmaz
Bütün çehrelerden arınık
Tabiatın bakiresi, ışığın gövdesi, mavi denizin yüzü
Nasıl anlatmalı
Sen beni yaratmadın başkaları gibi
Hep böyleyim doğduğumdan beri
Zamanın sonuna dek sürecek mi?
Umulmadık bir ses ya da sözle
Şöyle bir çözsen dilim anlatsam ona yılların birikimini

Her neyse…
Kalbimi çok derin kazdın
Isıtan güneş dalında buz kesti dilim
Tanrım, bunu bi gözden geçirsen
Hiç bir okul öğretemedi bana konuşulan dili
Anne demeyi öyle düşledim ki yitirdim gerçeğimi

Bir dram anlatacağım sana
Dram nedir, bilir misiniz?
Efkâr demler tümceleri
Bir fırtına patlar kulaklarında
Teninden bir ırmak geçiyor
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibi
Yüzünün yarısında yaşları gördüm
Delinin ırmağı gibi
Bıraksa, taşlar kendini ikiye bölecekti

Can ateşi soluk bölüşür yaşanmakta olanı
Uçtan uca tersyüz edebilirdi ırmağı
Duygular düşünceler yığın yığın umutları emzirir
Ah o hiç dinmeyen rüzgâr
Saçları gibi yüreği darmadağındı
Göğsü eğik göğüs gerer rüzgârlara
Neden?

Tanrı der ki
Dolu vicdan eğik durur
Ne aradığını bilmeyen kullar bulduğunu anlayamaz
Kulu mutlu etmek zor biraz, gözleri doysa gönülleri aç
Muhabbet faslında şarkılı bir masadır yaşam
Kimi söyler, kimi çalar
Kısa bir kafiye zamanın adları aynada bir çizgi gibi
Şen hatıraları çekip alır rüzgâr rehavet çöker
Hangisini dert sandın

Ödünçtür o anaç sana
Görmen için göstereceğim gerçek yüzünü sen dur
Benim ötemde sözünü ettiğin kadın ay ışığından gözyaşı düşer
Bir dua ince ince mehtaba siner
Bölüşün yaşanmışları
En derin uykusunda
Yüreğinin atışını kolla bileğinden öp
İki kalp arasında masum bir bağ var
İstediğin ne varsa hadi duyur ona

Neler oluyor bu cihanda sormak istedim
Saydam berraklığı şafağın kraliçesi
Tanrı gömülü sinesinde vicdanının terini siler
Güneş süzülüp kirpiklerim ısıttığında
Uyandırır beni

Ellerim
Yüreğinin perdelerini açıyor
Kalbi ne uykuda, ne de uyanık
Yüreğinde erişilmezlere ulaşır içimdeki ismi
Orada kendimi gördüm katan çarpar
Bir yanında ışıl ışıl görkemli bir yaşam cümbüşü
Tenha ücra yerlerde
O beni sevdi benden daha fazla

Sözcüklerim üşüyünce anladım
Hep benim içindir neden bana anlatmadın?
Acıklı çok çoğu avuçlarına bıraktı lal oğlun
Mehtaba bürünmüş siyah geceleri koynuna aldı
Rabbim bol kaynağından seni nasiplendirdi
Önce beni emanet etti sonra sabırla destekledi
Ekledi şefkati, dayanmayı, direnmeyi
Hüzün dünyası yıpratamadığı

Tanrı biliyor beni aşkı gibi yaşadın
Seninle ne dert gelir ne hüzün bana
Tüm yollarım sana çıkar, kudret diyarı
Sen benim Anne dediğimi bile duymadın!
Bir gece usulca rüyana geldim, duydun mu gelişimi?
Duydun mu sesimi sevdiceğim?
Bir tek senin bildiğin sözlerle dolu yüreğim

Bak! Canımın yongası için için sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin
Sen beni yeter ki çağır ben duymaz olur muyum?
Ağzında hala bebek nefesi hepsine değer
Doğduğundan beri
Tanrı her an anımsar bizi
Yirmi yedi yıllık sır kâtibi

Tanrımız büyük amenna
Şakaklarımı sarsmakta
Yüreğimdeki akıl kesildi
Yar ab emanetin bir canim var onu al
Utancımdan bakamam sana
Sil alnımdan utancı

Duraksadım bilmiyorum
Bize söyle
Kaldırdım yüzümü geceye
Yarı alaca bir gece düşün
Orada, yalnız ay vardı, yıldızlar karatını ölçüyordu
Anneliğin kutsallığını kanun yaptı, yeniden yazdı
Ona bu özellik bizden kalsın

Gün gibi, güneş gibi,
Ay mehtaba düştüğünde
Gün sabahı sardığında
Topla; beni koy yanına!
Başka ten uymuyor tenime
Sensiz cennete bile girmeyeceğim
Annesiz günleri de ben yaşatmam kendime

Allah bilir ya, ne saklayayım
Tüm anneler bağışlasın
Buda benim Annemin farkı olsun
Annemin hakları keşke tartılabilse
Sizde takdire şayandır derdiniz!
Bu görkemli annelik tacınla
Yirmi yedi yıllık annemi, yılın Annesi seçtim, taçlandırdım!

KAYIP YALDIZ

……………………………………………………………………….Umut masalı diyelim
O mu dediler
Öyle beylik sözlere gerek yok sahiden daha bir gerçek