YAĞMUR
Yağmurla başladı her şey…
Meleklerin göz yaşlarıyla Islandığımızda fark ettim, yüreğimin hala büyümediğini. Bedenim kadar büyüktü aşk Çocukluğum kadar küçük. Şemsiyenin altına girmeyişimiz Ele veriyordu her şeyi. Ben yüreğinin saçağına Sığınma çabasındaydım Sen kollarımın altına. Sol yanımda susuz büyüttüğüm Duygularım, doyuyordu yağmura. Oysa yağması için Yakarmamıştım hiç bir Tanrıya. Tadına alışık olmadığım cümleleri Çiğnememdendi Yüzümdeki acı tebessüm. Bilemezsin sen Ne zamandır hasretim ıslanmaya. |