ATEŞYağmuruyla ıslandı denizim, küle dönen güneş öfkesiyle yandı. Hangi karanlık kuyudan çıkardı bilmiyorum bunca acıyı? Ve neden dizdi telime tespih gibi? Durun ben çalmadım yüreğimde yanan ateşi Tanrıdan. O getirdi ağzında, kor dudaklarıyla. Vurmayın zincire beni Prometeus gibi , doyurmayın yırtıcıları. Dudağımda isli ıslık İçimde sevda yanıkları Gözümde narlaşan kömür gözleri Soğuk bir musalla yok mu Ateşimi dindirecek? |