KAÇMAYI BİLEMEDİMfelaket adım adım kapıma kadar geldi basiretim bağlandı, kaçmayı bilemedim. karabasanlar gibi çöktü de üzerime silkinip, Allah diye, açmayı bilemedim. renkler, sesler karıştı derya damlada saklı bu hayat hengamesi umduğumdan çok farklı kırık kanatla çıktım kim verdiyse bu aklı yere çakıldım birden, uçmayı bilemedim. bu da geçer dediler, sadece ömrüm geçti dostlar şarap yerine kızıl kanımı içti yine de yüze gelip demedim niye seçti belaya gel eyledim, göçmeyi bilemedim. taş bilip bedenimi sabrımı sınadılar bazen yüzüme gülüp çoğu kez kınadılar hayat çelik-çomakmış sonunda anladılar hasat zamanı kaçtı, biçmeyi bilemedim. Çanakkale 05/05/2010 |