KÜR-ŞADKemiklerin sızlıyor mu Kür-şad’ım İlin çapulcuya hırsıza kaldı Tanrıdağlarını aştı feryadım Gelin davulcuya, arsıza kaldı. Yer mi çöktü bilmem, gök mü ağmada? Çakal dağda efe, kurdu boğmada Haramiler başta, çoğu yağmada Adın, badem bıyık, nursuza kaldı. Ötüken de kaldı yiğidin hası Ok sadakta paslı, kın da palası Asena’lar öksüz, senden sonrası Kadın Hürrem’lere, soysuza kaldı. Kırk yiğitle kalkıp çıkın sefere Milletini uyar, şaşsın kefere Kanla tapulanan yerler Offer’e Budun Yahudi’ye, boysuza kaldı. Akıl vermek haddim değildir haşa Komutanlar selam durur çavuşa Eski adı çaşıt, şimdide maşa Yad’ın çelimsize, fersize kaldı. Çanakkale 07/05/2010 |