UNUTAMIYORUMBaşkalarının umursamadan unuttuklarını topluyorum Bakışlarım da yıkanıyor bütün unutulanlar En çok ellerim kanıyor Sokaklar yanıyor Biri yarım gülüşünü unutmuş camda Gülümsüyor gibi odamda Saçlarının gölgesi sürünüyor birisinin Daha derinden bakan karanlık gözlerinden Korkuyorum Basmadan geçiyorum üzerinden Ve sesler çok derinden Kaldırımın sağına çöreklenmiş bir sızı Bütün taşların suratı asık Bir ihanet geçmiş olmalı sırıtarak Biliyorsun sana gelmekti yola düşmemin nedeni Bütün ihanetlerden uzak durarak Yakalanıyorum kıskıvrak Her yakalanan suçlu değildir bilsem de Bir ukde kalıyor içimde Kimsenin olmasa da uğradığı Solumda bir çeyiz sandığı Çok alımlı Kimin içini unutacağını bilmediğim bir sandık Umutlar henüz kozaymış pamuk tarlalarında İki pamuk deriyorum habersiz Ölçüsünü bilirmiş gibi ellerinin Beyaz eldivenlerini çalıyorum bir gelinin Eğilip içine bakıyorum usulca Bütün yollar tutulmuş Kaç göz var içinde unutulmuş Kadimden kalma iki damla gözyaşı Boydan boya yanıyor çarşı Sandığı bir daha açamıyorum Oysa unutmak ne mübarek şeydi Unutamıyorum Hayrettin YAZICI |
Gülümsüyor gibi odamda"
güçlü kaleme saygılar