Mezopotamya’da Bir Homeros HastadırMezopotamya’nın yüreğinde bir sessizlik bir yaprak düşmektedir bir çalıdan sessiz ve derin bir ağıt dillenmekte “gün, yıldız, rüzgar, dağ, ırmak, umut, anne, kardeş, ışık, sevinç, düğün, halay, gece, aşk” yastadır… Kör Bro susmuş, Laliş vadisi ağlamaktadır güneş uzanan elleri yakmış Tavus Kuşu kuyruğuna acı acı bakmakta bir yezidi anası ağıt yakmaktadır Dicle Fırat’a sokulmuş, korkmaktadır ağaçlar huşu ile bir duada etekleri tutuşmuş kuşlar çığlık çığlığa bulutları kovmaktadır Mezopotamya ananın koynunda oğlu hastadır şevbuherkler sessiz, diller dönmüş dolanmış kaybolmuş sesler çığlıkla bir duaya durmuş söylenceler beklemekte anlatıcısını Feqiyê Teyra dağlardan gelmiş Mezopotamya’da bir Homeros hastadır. gelsin periler, kadim halkların bütün tanrıları kaybolmuş sesler ve yitik aşkların gölgeleri gelsin sürgünler, unutulanlar ve dağlara sürülenler ve bütün kuşlar yeryüzüne insin bir gece bütün dillerde ağlayalım, duaya duralım bilindik bütün tanrılara yakaralım. Mezopotamya kalmasın diye sözsüz, ağlamasın sessiz bir çığlığa dönüşmesin Fırat’ın kabarışı yine kan ağlamasın hüzünlü Dicle Zerdüştler ateş yaksın dağlarda karalar giyinsin Laliş vadisi Deyrülzafaran toplasın bütün Süryani çocuklarını Munzur ağıt yaksın sesi kaybolmuş bütün halklar toplansın eller duaya kalksın her gece Mezopotamya’da bir Homeros hastadır “gün, yıldız, rüzgar, dağ, ırmak, umut, anne, kardeş, ışık, sevinç, düğün, halay, gece, aşk” yastadır… (Mehmed Uzun’a…) Ankara 24.08.2006 (Esmer Dergisi Eylül 2006) (Berfin Bahar Dergisi Eylül 2006) |
mir'siz botan sessiz...
mehmet uzun hocayı yad eden yüreğe sevgimle.