HANİ YAHani kar yağıyordu Isınacaktık ısınamadığımız kadar Böcekler öyle diyordu Rüzgar esiyordu Çakılıp kalacaktık yerimizde olmadığımız kadar Ağaçlar öyle diyordu Yağmur yağıyordu Çatlamıştı dudaklarımız çöller kadar Kaktüsler öyle diyordu Bahar geliyor dedim bahar Başladığımız yere dönmek için yeniden Tohumlar öyle diyordu Şimdi saçlarıma ak düştü Kudurması bundan diyorsun gönlümün Dirilişi bu yüzden mi gerçektir ölümün En sevildiği an Ağlamasıdır gülün Anladım denizi görmesek de Her mevsim içimizde bir kılçık Gözlerimiz en son kalırken açık Oysa görmediğimiz de ne kadar güzeldir dünya Gördüklerimizden ibaretken rüya Körlük berbat şey diyordun; hani ya Hayrettin YAZICI |
Tebriklerimle