YIKILMADIM
Yıkılmamak için hep direndim
Dağlarım yıkıldı ben yıkılmadım Son defa okşayıp öptüm resmini Hayalin yıkıldı ben yıkılmadım Ardın sıra geçti mevsimlerim Kıştan,yazdan medet beklemedim Karabulutlar çıldırdı sanki Ovalar yıkıldı ben yıkılmadım Sensiz sokaklarda bomboş yürüdüm Her adımda tükendi çarelerim Anlamsız titredi bu kez yüreğim Bu şehir yıkıldı ben yıkılmadım Direndim acılara yordum kalbimi Kahredip hayata üzdüm kendimi Ayrılıktı sonu en başından beri Şairler yıkıldı ben yıkılmadım Derdimi boşalttım boş bardaklara Haykırdım isyanımı duvarlara Bu aptal başımı vurdum taşlara Menfezler yıkıldı ben yıkılmadım Nasıl başlayıp bitti anlamadım Tükenmişim farkına varamadım Kanayan yaramı dağlayamadım Tabipler yıkıldı ben yıkılmadım Mehmet Zafer |