yak bu şiiri
yeni bir aşkın seansında
beni anlatıyorsun, külsü yanımı tedaviye aşklarının… ben ise psikiyatride yeni bir dal kuruyorum senin kronikleşen yanıma dair anılarınla… gündüzüm yitik gecem zaten uyutulmuş birbirine karışan bir yaşam griliğini oynayan hayatım... bazen gün batımı bazen tan ağarmasıydım günlerime bir dozun uyku sersemi bir şiirin terapisiydim dolanıp duran yıllara yer sorunuydum gelgitleşen ömrümle... uzun tutamam şiirimi, imgelerimi sunamam kabusum her an davetkardır; çünkü düşlerime uzun tutamam uzun tuttuğum aşklarım gibi uzun kırsal bir hastalık gibi kronik yanıyla zehrinin aşkın hançerlenmeden gitmeliyim şimdi… zaten kabul etmiyor, şiirin tarihi kronikleşmiş aşkların ihanet sözcüklerini şimdi at aşkın ateşine yak bu şiiri de aklasın o da ihanetini anne… KARALAMACA YAZGILAR KİTABINDAN. |
sığmaz kalplerdeki hücelere
kelepçeler, parmaklıklar vız gelir.
......
tebrikler..