Aşık Kazanoğlu-Mustafa Ceylan Atışması(3)
Aşık Kazanoğlu-Mustafa Ceylan Atışması(3)
Aşık Kazanoğlu: Gel seninle biraz sohbet edelim Oğlan memesinden, kız memesinden Arif meclisinde görmezse talim Anlaşılır sözü süzmemesinden. Mustafa Ceylan: Gök ağlar, dağ ağlar, bahçeler yanar Ressamın bulutu çizmemesinden. Paramparça olur gökkuşakları Yedi renk, yedi ses dizmemesinden. Aşık Kazanoğlu: Kuşlar sevgi ile yuvaya konar, Kelebek ışığa pervane döner, Kayıs mecnun olur, Kerem’ de yanar Aşığın sevdadan bezmemesinden. Mustafa Ceylan: Kar, bora, fırtına gönül dağında Gezinir Leylâlar aşkın bağında Nesimi zindana düşer çağında Bıçağın deriyi yüzmemesinden. Aşık Kazanoğlu: Padişahı uyarmazsa vezirler İsyankâr olana yetmez özürler, Tutar minareye kılıf hazırlar Bekçinin hırsızı sezmemesinden. Mustafa Ceylan Mıknatıs demiri kandırıp çeker, Fukara geceye sabırlar eker, Devlet iflâs eder, maliye çöker Torbanın ağzını büzmemesinden. Aşık Kazanoğlu: Birazcık aklını geçmişe yorsa, Emeğin hakkını çalana sorsa, Oğul bozuluyor, kız azıyorsa Geninde asalet gezmemesinden. Mustafa Ceylan: Modadır müziği yâdın, yabanın Piyango yerini aldı çabanın, Oğlu küpe takar, yaşlı babanın Arada oğula kızmamasından. Aşık Kazanoğlu: Dağları aşırır bir dilim ekmek, Yakışır mı merde boynunu eğmek? Hasrete dayanmak, çileyi çekmek Sevdaya salanı üzmemesinden. Mustafa Ceylan: Her gurbet insanı gark eder derde, Bu sebep yüzünden ufuklar yerde. Gürültü ayyuka çıkar seherde Sarhoşun içip te sızmamasından. Aşık Kazanoğlu: Yanlışın hesabı nereye varır? Önce zulüm eder, sonra yalvarır. Tarih lekelenir, sayfa kararır Yazanların doğru yazmamasından. Mustafa Ceylan: Deli toynaklara ne ki yokuşlar? Zaman deli bir tay, herkesi hoşlar. Asmaları kurur, yas tutar kuşlar Köylünün bağını bozmamasından. Aşık Kazanoğlu: Pişmek istiyorsan bu ocakta yan, Arif olur, manâsını anlayan. Meclislerde ’ben’ diyorsa bir insan Özünde düşmanı ezmemesinden. Mustafa Ceylan: Zerreler çalkanıp evreni yorsa, Yunuslar dergâha Tapduğu sorsa, Akça süt selede gülümsüyorsa Atomun hücrede azmamasından. Aşık Kazanoğlu: Kazanoğlu uyan, kalma uykuda ’Kün’ emriyle herşey gelmiş vücuda Deryayı gizlemiş bir damla suda Damlatıp bulutun öz memesinden. Mustafa Ceylan: Hakikat gizlidir sularda, çimde Gezinip duruyor başka biçimde. Nice ceylan yaşar Ceylan içinde Eliyle mezarı kazmamasından. Mustafa Ceylan |
KUTLARIM...
SAYGILARIMLA...