“Harbi Âdem Sohbetleri – 1”


İçine sıçtığımın dünyasında,
Yaşayacağımız daha kaç gün var ulan?

Ne diye bunca fırıldaklık…

Yanar döner gibi olmak,
Yakışır mı hiç insana?

Ben sevmem, sevemem herkesi,
İstemem beni de sevsin herkes.

Aptalı sevmem,
Düşünmeyeni,
Üşeneni.

Bin nazlıyı da sevmem.
Hele lafı dolandıranı,
Kıçını zor kaldıranı sevemem.

Hâlden anlamayandan nefret ederim
Nefret ederim kendini
dünyanın merkezi sanandan

Kaçarım
Kaçarım ki nasıl
Gidebildiğim en uzak yere
Görmesin gözüm
Duymasın kulağım
Kokusu uzak olsun
Benden ırak olsun
Sevmeyi saymayı bilmeyen…

Bırak deli desinler,
Hıyar desinler, ukala desinler
Umurumda değil hiç
Uzak kalsınlar da benden
Siktir olup gitsinler, defolsunlar,
Kendi dedikodularında boğulsunlar,
Arkamdan da ne derlerse desinler.

Sevmesin beni herkes.
Dedim, tekrar diyorum.
Ben sevmiyorum herkesi,
sevemiyorum.
Zorla değil ya…


02.11 – 15 Nisan 2010
Bakırköy - İstanbul