Bir düş perhizinde Islık çalan dudağın Donukluğu kaplamış boş çerçeveyi
Tebessümün terk edişlerinde Hangi yöne dönse fırçalar boşluğa konar Gözleri daha çizilmeden Dirhemlerine ulaşır soğuk Donan ışıkta Ölüm kokar, tuvalindeki hücreleri
Yontulmuş ağaç gövdesinden Geriye kalır oyuncağı Çalınır bıraktığı sözler tarafından Sıcak sobası
Kanadı kırılan bir kuş gibi Yere düşerken ısınmayı bırakır Ağır aksaktır karda ki ayak izleri Nefessiz kalmıştır benliğindeki uykular Düş perhizinde böyledir yaşamlar
Etme gülüm.. Bir kez, bak aynaya Feryadı dimağa insede furkanlar Gerçekler hep düşlere koşar Kırılmaz İnadına göz uçları Sıcaktır bulutlarında kışları
İçteki yağmur Savrulur Tad olur damağında tuzlu suyun raksı
(düşle, gerçek)le Fırtına salıncağında Giden hep geri döner iplerin ucunda Yaşamaktır usulca
işte.. Benim içinde hayat sen.. Saymadım düşlerim hangi yöne düşer Turuncu sözler ipe dizilir gider Uyumsuz rüzgarların darağacında Güneşsin alnıma düşen..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Düş perhizi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Düş perhizi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sevgili, değerli kalem çok teşekkürler ediyorum güzel yorum için
bir madalyon gibi, düşler ve gerçekler diye düşünüyorum bir arada yaşar her iki oluşumu ayıran bir çizgi vardır ortadaki çizgi arasındaki harçlar bazen büyür bazen küçülür
harçtaki birikimler çizginin hangi yönüne gidileceğine karar verir yaşamda var olan her oluşumu geçiş yeri belirlediği için birbirinden ayrılmaz iki karşıt olguyu anlatmaya çalıştığim bir şiirdi sadece düşlerde yaşamanın verdiği zarar ve sadece gerçekte yaşamanın kaybettirdiği zaman,
peki dengelemek işte o zor))) ama düş perhizinde yaşamların daha kötü etki aldığinı var saymış şiirim ve sayfayı sizin deyiminiz güneşe çevirmiş
Sevgili değerli kalem, hayatta en güzel şey anlaşılmaktır. anladığinız için çok teşekkürler ederim
Varoluşçu felsefenin " düşünüyorum öyleyse varım" sözü, varlığımızı düşüncemize borçlu olduğumuzu iddia ediyor. Şiir ise düş kırıkları en çok kendini acıtan bir insanın artık düş kurmayarak varolabileceğini anlatıyor..
Yani : sigaramın yarısını ben, yarsını rüzgar içti diyen hüzünlü biri gibi; ömrümün yarısını hüzünler, düşlerden arta kalan hüzünler yedi.. gibi..
Bu sayfada şiirden hep uzaklaşıyor gibiyim affola şiir.
çok haklısınız aynen katılıyorum Sayın,şair felsefe özün sözüdür
madem ki bu sayfa sizi şiirden uzaklaştırıyo o zaman şunu yapmalısınız şair, bu sayfaya bir daha gelmeme adına gerçeğe bir çengel atmalısınız bence kendiniz için saygımla..
Kanadı kırılan bir kuş gibi Yere düşerken ısınmayı bırakır Ağır aksaktır karda ki ayak izleri Nefessiz kalmıştır benliğindeki uykular Düş perhizinde böyledir yaşamlar
işte bu imgelerde yüzmek güzel şiirlerinizde emeğinize yüreğinize sağlık....
...
harika !
tebrik ediyorum
saygimla
.......