Ten uyur, Zihni uyutmak zor, İçimde varlığını barındırırken Eylül güncesi gibi
Benlikteki fırtına Nihayetsiz bir sessizlikte, arsız nefeslerle yol alır
Karanlığın üçüncü boyutu Değerken parmak uçlarıma Bir iskelet gibi kırılmadan Yüzünü güneşin parlatmadığı Bütün heceleri fırçalarla sildim Beyaza boyandı gülüm
Sonra Gölgem dahi olmadan Dokundum ay gecelerine Labirentlerde dönüp duran masalları dinledim
Kalabalıkta ki aydınlık Gösterişle yanan spot ışıkları Her biri, ayrı bir sahnede Alacağı yok kimsenin kimseden
Aynaları tutunca yüzlerine Görmezlikten gelirler Ama/ Kamaşır gözleri
Yağmurları hep bahar Oysa mevsim senli bakar
Korkma.. Bırak ellerimi git Aşkın tılsımı pencerelere yazılmıyor Gönül eylemi tel örgülerle çevrili Karşılığı olmayan sözcükler gibi Sana dönük
Bırak Üşüsün eylül yorganında Çırpınsada şifa diye dilleri, tüm tembelliğiyle Nasılsa Toprak çürütemeyecek sevdamı Karanfil tarlasında
Sağır ve hiçlik olsada her köşe başında Sen hep gül Dudaklarından dökülsün kevser Nefesin benliğimde çoğalırken Taşsın dört bir yana
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Eylül güncesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Eylül güncesi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ten uyur, Zihni uyutmak zor, İçimde varlığını barındırırken Eylül güncesi gibi.....duygu varsa yazılır şiir o zaman manası var ,diğeri suya yazmak...güzeldi şiiriniz.saygılar
Değerli kalem çok güzel bir yorumdu her gözyaşı mayıstır evet gerçektende öyle çok ilgınçtırki yaşlar mayısta kalmış şiirde sizin tespitleriniz vede bu anlam kattığinız cümleler çok güzel saygılarımı ilettim..