Tövbeye GelDeli gönül artık uslan Bir karar ver tövbeye gel, Dön gayriden hakka yaslan Huzura gir tövbeye gel. Kurtulurum sanma sakın Ölüm gerçek ecel yakın Rahmeti bol âdil hakkın Azâbı var tövbeye gel. Kanat açsın hayra sözün Helale bak doysun gözün Pişmanlıkla yansın özün Dizine vur tövbeye gel. Kibir, haset içinden at Günahında etme inat Duâ eyle huşûyu tat Nefsini yer tövbeye gel. Mağrur başlı yüce hakan Zelil oldu nice sultan Huzurda denk ağa, çoban Bu sırra er tövbeye gel. Aç elini yalvar yakar Tövbekâra Allah bakar Nehir olur öze akar Bitmeyen nur tövbeye gel. Umut kesme bol rahmetten Nasibini al hikmetten Kalbi arıt zül, töhmetten Sözünde dur tövbeye gel. Sen mimarsan imarın ne Kulluk için yararın ne İyi düşün zararın ne Aczini gör tövbeye gel. 03.05.2008 Menderes OYANIK |
Kendi adıma söylüyorum, aradığım duygu ve sağlam teknik bu şiirde fazlasıyla var.
Bir kere Koca Yunus'un kokusu sinmiş şiire.
Güzel mistik bir beste türkü olabilir. Denemek isterim.
Bir nasihat-öğüt manzumesi, gerçeği ışıtan bir fener olmuş.
En iyi dileklerle selamlar