DERMANSIZ AŞK
bir içten gülüş bir masum bakış
söndürür sana olan yangınımı bak geçti onca yaz ve kış hâlâ unutamıyorum bana yazdıklarını.. sendedir kubbe-i arşın hazineleri sevginden mahrum etme beni seninle var olur bedenim ve ruhum semalarda dolaşalım ver ellerini.. sırrın ile dem bulurum ancak kaşlarında hilalim yıldızlar gözlerinde her şeyi unutup seni sevdiğimde etmiştim o sonsuza dek sürecek yemini.. merakımdan sorarım var mı insafın beni hem öksüz hem yetim bıraktın veda cümlende mutluluk dileyerek perişan oldum her an seni severek.. bilirim bu sürgün asla bitmeyecek gelmeyecek asla sonu bu ayrılığın ey yüce mevlam dermanı var mı bu aşkın son darbenle her şeyimi dağıttın.. |