DİLİ BOZUK HİSLER
Ölmeye yelteniyor yine beynim.
Garipleşiyor soluk alışım… Bıkıyorum zemberek tutkularımdan-kendimden. Issız kalıyor derinlerim. Zelzele aniliğinde dağılışım peşi sıra… O gün geliyor işte bitiş anı. Nerde deliliğim usûlsüzce beliren? Kim dindirdi kavak yellerimi bu yaşımda? Zemin katı gibi yapılmış diplerim, İndim uçsuz bir karanlığa, Çıkış merdivenleri yıkılmış, Tam ortamdan bölmüş kaybedişler Gitmek vakti mi? De nereye gitmek? Kime gömülmek böyle susuzca-usulca? |
yüreğinize sağlık....