![]() UÇURUMDAKİ KARTAL
Bir kartal gibiydin
Yükseldikçe büyüdün, Büyüdükçe yırtıcılaştın Herkese en yukardan baktın Senden büyüğü yoktu hayatta. Kanatlarından vuruldun. Düştükçe küçüldün, Küçüldükçe acizleştin. Artık en diptesin Herkesin en altında Gün geldi devran döndü Özgürlüğün yok artık elinde Kilitli kafeslere koyuldun Kanatların iyileştiğinde Yine uçabileceğini Yükselebileceğini Sanıyor musun? Sanma kandırma kendini Yok! artık senin yüceliğin Aynaya bak O eski sen duruyor mu karşında Gözlerine bakabiliyor musun çekinmeden Yüzüne vurabiliyor musun? Eller üstündeyken, ayaklar altında ezildiğini Anla artık kendi ellerinle çıkmazlara girip Yok! ettiğini o yüceliği… |
Bir kartal gibiydin
Yükseldikçe büyüdün,
Büyüdükçe yırtıcılaştın
Herkese en yukardan baktın
Senden büyüğü yoktu hayatta.
kartallarda acizdir şair yükseklerde yer tutabilmek ve devamlı orada kalabilmek imkansızdır. ve düşmeye görsün hali içler acısıdır...kutladım şirini ve seni...selam ve saygılar...