SAYENDE
Sen bir handın ben bir yolcu
Üşüdü ellerimiz ayaz gecelerde Ne yapsam bitmez bu gönül borcu Ayak izlerimiz kaldı o caddelerde Senin adın hüzündü, benim ki kahır Felek hiç değişmemiş, olduğu yerde Sen bana aşıktın ben sana kafir Bir ay şahitti ve durdu sözünde Hoyrat bir aşkı yaşadık beraber Hüzne çalan kapkara gözlerin vardı Hep tozpembeydi belki kelimeler Benimse içimde küçük bir sızı vardı Bak şimdi sensiz kaldım gülmek neymiş anladım Hüzünlere boyandım sayende Ölüm gelse de yine bu sevda bitmez sandım Demek yine yanıldım sayende Kara gecelere hüznünü yazamadım senin Kalemim tükendi, küstü kadere Hiç mümkün mü ölümü düşünmem benim Meğerse mümkünmüş, oldu sayende…. Erdem Güven |