Hüznün Hikâyesi
akşamın gözleri kanıyor
hayalin ufka dalarken şafak ağıtlar yakıyor ayrık otlarını yolarken hüzünleri topladım firak’ın dallarından umudun eteklerine sarıldım tutunamadım sende kalmış bir yarımla anıların koynundayım sensizliği doldurup kadehimi yuvarladım acının tadı kekremsi buruk dilim yüreğim med cezir ha koptu ha kopacak sökülecek yerinden topladım hüznün yapraklarını caka satar kapımda hüsran vuslatın kanadından oldum dağlara saldım kendimi tutundum saçlarına gecenin yok oldum sensizliğinde kayboldum… Saba35 |
......................yağmur.............................