Ben Seni Senin Bile Anlayamayacağın Kadar Çok Sevdimdargınlık ilticaları konmadan üzerime ölümden ötesi yok yarınlar kuşanmadan ve bir korsan gemisi bayrağı gibi çapraz çekmeden hayata karantina öncesi gözlerinle bak bana! becerebilirsen son bir defa...! ki; sen beni hep gözlerinde ararken doruklarından başlayıp baştan ayağa ıslatmadım mı seni? akla hayale gelmez cilalarla parlatmaz mıydım seni utandırmaz mıydım ? hatırla hep öyle derdin senden aldığım nemle demlemez miydim çayımı gamzelerin ,yanağın, dudakların demiyorum bile ak gerdanında ki kokularını rimelini , ojeli parkmaklarını hatta saçlarını da saymıyorum gözlerin kadar; tırnakların ,avuçlarındaki çizgilerin bile tanımaz mıydı nefesimi...! coğrafi halkalar gibi kademe kademe halka halka seni sardığım anlarda hatırla beni özlemlerim daha ilmek ilmek acı türküleri, pamucak lisanımın daha peksimet bile tanımaz zamanlarımda sorgula beni en çok seven gömleğimin daha ütüsü bozulmamış, düşün zihnine siyah beyaz profillerim konmamış daha tüyüne küsmüş kirpiklerime vuran rüzgarım sen kokuyor hala ki öyle hala da...! hisset şimdi şehadetsiz ve fenersiz bir karanlıkta yitirmişken ay kendini tavuskuşu rengi, bir tutam yıldız yapıştırmışım gamzelerine ya da ; kime göz kırpar belli değil bir yıldız yağmuru saati bulmuşum seni san ki; yakalamışım çocuksu bir mutlulukla kaldırmışım var gücümle Allah ne verdiyse ,şaha ve; kim görürse görsün bir buse daha kondurmuşum uluorta...! kalemim namahreme eğilmemiş boylu boyunca yüklemi sana basmamış hiç bir zarfı tükürüklememişim mesela başka tüyler değmesin diyedir kürklerden ürküntüm sor ki; hiç kaçak tilki izleri görmüş mü? dağına bayırına...! çok, çok kaderden saymışımdır olsa olsa uzadıkça sana değmeyen geceleri eşiğinde sab/ahladığım kaldırımlara sor üç_beş nöbetlerimi cüzdanımda çürümüş saçlarına makamı sen şarkı mırıltılarına ki; tellerimden yürürken evet üşüdü hastalandı bazen adın! ama yine de haykırdım doludizgin bağıra bağıra ve sor bakalım gören duyan var mı? herhangi bir acil kayıtlarında rastlanır mı o k/adına...! ki; ben zaten benden başka okuyanı bileni olmayan bir lisandan seslendim sana lügatımın son harfine kadar sendeyim yine ve hiç de pişman değilim... okunaksız yazılmışım işte bir kere ben sana ama istersen hiç zorlama, usandırma kendini hep demedim mi zaten! seni; senin bile anlayamayacağın kadar çok sevdiğimi...! ToprağınSesi . |