KÖTÜLÜĞÜ SUYA YAZ
Biri kalıcı olsun, diğeri ise anlık
Her iyiyi bir taşa, kötülüğü suya yaz. Güzel olan ne varsa, onu öyle yücelt ki Herkes ona imrensin, Merih’e yaz, Ay’a yaz. Sırası gelen gider, zannetme ki daha er Filan ölmedi deme, günü gelince yer; yer Sen şefkatli bir doktor, silahınsa bir neşter Şifâ sunan iksiri, okuna yaz, yaya yaz. Yaratılış gayen ne, Hak katında sen nesin? Küfür; Hakk’ı boğarken, çıkmaz oldu hiç sesin Bâtılı tepelesin, atın her an kişnesin O da koşsun dörtnala, kısrağa yaz, taya yaz. Frenkler atlı iken, müminler kalmış yaya Hiç bir söz tesir etmez, ne bayana, ne baya O’na kavuşmak için, bir an önce deryaya Aksın götürsün yâre, ırmağa yaz, çaya yaz. Kişinin her fiili, her hâl olmalı etik Bu kural hiç değişmez, isterse çeksin nutuk Aşk imânın yakıtı, aşksız insan körkütük İstersen mezarıma, “Kara âşık diye yaz…” 21/03/’10 Hanifi KARA |