SUS! Kanım Kanıyor
Sus...Kanım kanıyor..
Herkes ışığını açınca Bak!Nasıl kararıyor dünya!! Utanç: yadigar kaldı senden bana Bırak asılı kalsın gözkapaklarımda Son trene yetiş,kaçırma! Böyle öğretmemişlerdi hayatı Meğer insan gökyüzünü içinde taşırmış Atmosfer mi yoksa yüreklerimiz mi önce (d) elindi? Yazmamışsın bırakmadığın veda mektubunda.. O inananlara söyle gözlerini harama bakmaktan sakınsınlar Namussuzlukların gözlerle nikahlandığı şehirlerde bak! Yağmurlar bile kirli yağıyor... -"rahmettir " demişti anam -ana rahmet kirle yağar mı? "unutma" dedi anam "bedduada bir duadır kalbi kırılan bir sevgili beddua etmiyorsa Gecikecek bela bile sahibini tez elden bulacaktır"... Tabii koruyacaksın iffetini Katledemediğin tek güzellik:onurum,kalmıştı.. Al,tesettür yaparsın can çekişen "insan yanına (!)" Beni terkedip gittiğin şehirlerde Fuhuş ortaokul sıralarına düştü Her baba gelip benim dizlerimde dövündü Her ana kulaklarımda yırtıyor bağrını... Sevmek mi zor? Ayrılmak mı? demiştin.. Aslolan: Severken de ayrılırken de "adam" kalmaktır! Tanıdığım her kadın ilgi bekliyordu Rastladığım her erkekse huzur... Elbet mahkeme salonlarında kardeş payı yapılır kahır! Ayrılan her çift bende unutuyor yavrusunu İçinde yaşadığım halka ağlamaktan Gözlerimi kaybetmek üzereyim! Utanç?: Ağırlık yap(ma)sın omuzlarına.. Bırak asılı kalsın gözkapaklarımda Herkes ışıkları açınca Bak!Nasıl karardı dünya! Sus..Kanım kanıyor.. KAYIPKENTLİ...15.09.2005-güneykent/MERSİN |
ACIYA EBCET
_ A. Zeki, Ş.Kemal ve Filiz G. gibi Goncalara ağlayan tüm dostlara _
I.
Her aşkın yarası sız(l)ar gecelerim(d)e
Mehtabı kurşunlanmış bir Mecnun yolda kalır
Leyla’sı yapraklarını döker bahçelerime
Şeb-i Yelda miras kalır gözlerinden
II.
Kirli şehirlerde goncalara kim ağlar
Nebisi geç kalmış kavmin hüznünü yüklenmiş
Ürkek ceylanlarımı topla rıhtımlarımdan
Ben dayanamıyorum can
III.
Her annenin ağıdında bir Yusuf kokusu vardır
Rahleme tünemiş ebabilleri salsam ıraklara
Bahar gelir mi annelerin yüreğine karlı dağlardan
Acıya ebcet düşmek gerekmez
IV. Son/suz…..
Tüm denizler Eyüp’ten gözyaşı taşır dalgalarında
Omzunu sıradağlar gibi uzat yanık ufuklarıma
Ağlarsam anlarsın değil mi
Nebisi geç kalmış kavmin hüznünü yüklenmiş
Ürkek ceylanlarımı topla rıhtımlarımdan
Ben dayanamıyorum can