ÖLÜMLE NİKÂHTam da bu kıyıda Düştü dev gövdesi Turaba… Avuç içi kadar kalan Bir vatan uğruna Ayağı yalın çıplak Dudağında La İlahe İllallah ismi Yıkadı toprağı al kan Tam da burada İşte burada! Anzak donanmasından savrulan İşgalci ruhun şarapnel parçasıyla Gözü dönmüş barbar bir kavmin Salıverdiği vahşi itinin Dişleri arasında… Ölüverdi Memedim Adını Ali diye bildiği Çerkez çavuşun kollarında... Bir kez daha Zülfikar oldu Görüverince Memed’i toprağa düşerken Aynı toprağın karındaşı Kürt hasan Koyver dedi Çerkez çavuşa Koyver gidem Gidem alam mundar canlarını Zor işti kardaşı ölüp giderken Kanını yerde komak Vatan toprağının kıyısında Süngü tak deyip gürledi uzaktan Dik duran komutan Karaya vurdu küffar Süngü tak! Şehadet etti Ada’lı Muzaffer Durma komutan gayrı Koyver... Ölüme döndü Çerkez çavuş yönünü Gelibolu’dan bir nefes uzakta Kefen ölçtü kılığından Yetmişiki milletin emanet ettiği Vatan evladına. Yürü hasan dedi, Yürü koy verdim canımızı Kıydım gayrı, ölüme nikahımızı… |