Neden kara bir bulut gibi
Çökerken ufka,
Gözlerimi yakar ateşin.

Tüm ağaçlar alev saçlı şimdi…
Yere sinen bir ölüm
Göğü saran bir ecelsin…
Ne gün biter çarçabuk,
Ne uyku tutar geceyi
Koynumda bebem…

Kolunda tüfekle dağ başında
Bekler, evini barkını bırakıp giden
Ya bugün, ya yarın diye
Kulağım habercide,
Gözüm son bir umutla
Ufkun kızıl çizgisinde

Karabağ’ın bağrında büyüdüm işte
Bana ak, bana temiz vatan
Arsız köpekler sardı ocağımı
Gizlide bile ağlamayacak anam

Büyümeyecek belli ki
Acıyla sardığım bebem
Çırçıplak kalacağım belki
Çırçıplak ayazda, yazda
Tırnaklarım olacak arkama sakladığım
Kör bir zaman saplayacağım
Göz çukurlarınızın altına
Ölmeden ölümü arayacaksınız
Helal tutan avuçlarımda

Karış karış ölçeceğim evimi bir daha
Vermem bebemin nazarlı beşiğini
Kan kokan ellerinize
Vermem…
Vermem bir daha

Pusu kurduğunuz sınır boylarına
Uykusu gelmez lanetler dizdim
Adım atsanız çarpacak sizi
Evladımla büyüttüğüm ahtım da

Yürüyün sırtlan sürüsü
Sürün çirkefinizi
Sürün…
Kancık köpek ölüsü ata toprağınıza…

Yürüyün sırtlan sürüsü
Yürüyün…
Getirdiğiniz gibi götürün
Kancık köpek ölünüzü…