Asi Bir Rüzgâr..
Gökyüzünün tükenmeye yüz tutmuş sevdasında
Yüzünüzü görüyordum Arkadaşıydım Kısa baharlarda Özgürce uçuşan kelebeklerin Sebepsiz kırılıyordu Özlemlerim Ellerime işlediğim motif gibi çiçek tomurcuklarını Karanlık ıslatınca ben soluyorum Yıldızlara ulaşamadan Gözlerimdeki ışık İçime hapsedildikçe Dalgaların yeni ulaştığı Kıyılar çağırıyor uzaktan Gittim.. Gölgemdeki dağınık hüzne uğramadan Geçtiğim boşluklar ise Yalana çarpan süs makyajlarıydı Benliğimi saran titrek bir korkudan Yokluğuna gizlendim Duyduğum.. Hatıralardaki düşten vazgeçmiş Sessizliğin sesiydi Ufukların uzaklığına uğramadan Hangi gün görebilir sabahı Geçmişin sezgilerini Geceye bırakmadan Zamana aykırıymış Oysa renklerim Halen Umudun tek bir hanesi sarmışken kollarımı Kırmadan Kovaladığım Sarmaşıklar gibi Kendi kendine dolanan Yüreği yetim kalmış asi bir rüzgârdı 2010.. |
dalında sevdalarım
kokusunda ihanetin buramlığı
ilişmişti baharın yamacına
git başından
gitttttttt
tebriklerimle:) dostça :)