Güz Kırıkları..
Yürek tutkunlarına benzer
Fanatik kâşiflerin Ayaklarına batan güz kırıkları Dokusuna vuran her yağmurda Yaşanmışlığın izini sürer Duyusal kanat çırpışları Ne şimşekler yaşadı kim bilir Issız yollarda, direnirken saflığı Gözbebeklerinde beliren matlığı Yayarken eksik bir hece Üşürüm Boğuk bir sesle çırpınır resmim. Yorgun hüzünlere karşı pırıl pırıl düşleri Yansırken Kaç sevgi mavi gözleriyle Tutuldu fırtınaya Yolu bir Kalbi bir Bildik bir hasret sesiyle uyanıp Vurgun yemiş gibi daralır benliğim Ait almadığım tüm zerrelere Renk verir tonlardaki gizem Kendi yolunu arayan yalnızlık Şeffaf bir gelgit gibi Doğru zamanda yeniden dirilmek Adına Yutkunduğu şaşkınlıktır Yüreğinin dahi göremediği.. 2010..şubat.. |
çok beğendim...tebrikler.....