Benim buluşuma göre bütün insani kötülükler, insanların bir arada sessizce oturamamalarından kaynaklanmaktadır. MOLiERE
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YAŞAMA HEVESİ
Pusatcan
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1908 okunma
 YAŞAMA HEVESİ
Yine şafak söktü, hayat başladı
Hâlâ damağımda gündüzün tadı. Halbuki ben güne daha doymadan, Ne de erken akşam olmuştu zaman. Ruha ışık, ümit ümit yayıldı O ümitle gönlüm zevkten bayıldı. Kör karanlıklarda uykumu boğdum Doğan güneş ile yeniden doğdum. Yaprakla titredim, çiçekle açtım Rüzgârlar yoldaşım, bulutlar atım. Yer, deniz ve sema… Âlem rengârenk Yaradan’ın bahşı bu güzel ahenk. Kuşun uçuşu, akan suyun sesi Bütün bunlar bir hayat emaresi. Günle, cümle cana hep can geliyor Şu akşamlar bana hicran geliyor. Yine gün bitiyor, vakit daraldı, Güneş gitti akşam ufkuna vardı. Şu günlerin boyu saatten kısa, Ne olur bir gün de akşam olmasa!... (KIR ÇİÇEĞİ/1998) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YAŞAMA HEVESİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 16.6.2007 23:32:05
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1908
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.