KÜLE DÖNMÜŞÜM
Elâ gözlü nazlı dilber yüzünden
Yanmış yanmış sonra küle dönmüşüm. Yâr gönlünde sultan iken, bey iken Eli kolu bağlı kula dönmüşüm. Gurbet elde arayan yok, soran yok Ayrılık sinede yara, saran yok Herkes bilir, bir tanecik yâren yok Artık, geçmez akçe pula dönmüşüm. Han yok, hancı yok; ne de yolcu var Gül solunca bülbül bağda ne arar? Bu yalnızlık her gün beni boğazlar Kervan geçmez ıssız çöle dönmüşüm. (KIR ÇİÇEĞİ/1998) |
Bende “bir hiç” kaldı senden yadigar
Bir de “bir can” kaldı bana gurbetçi
Al ikisini de neyime yarar?