AT KENDİNİ DENİZEbaşıboş bir kandırmacanın ortasında boğulmayı çoğalmak sayıp saray soytarılarının külahlarından bir taç yapmak kendine... avuçlarıma ölüm gölgesi gibi düşen bu sessizlikte ne? Bir benlik çatışması iki iç soruşturma duraksaması... kimse ,kimse için ağlamıyor mu artık ? ne acı... her şiir içindeki en anlamsız sözcük kadar büyülü siperimin kapılarını kainata kapamıştı çocuk sevinçlerimin gölgesindeki öcülerle beslenen keşkeler... zaaflarımın çevresinde tükenen battal boy hayranlıklarım ben’i severim sen’in insanlaşma çabana inat çıplak öpücükler gibi cezalandırmak için içimin hayaletleri kendini bırakır sonsuzluğa tek gözlü korsan sevgilerin sandık arası sayıklamaları sus ... bilmek gerçeği kucaklamaktır yoksa cesaretin at kendini denize DİLEK ÇEVİK |
at kendini denize
daha ne...
tebrikler