Ben seni sevdikçe, özledikçe
Ve sana koştukça
Sen kuş tüyü adımlarla yürüyorsun aşka;
Gömütünde çürümüş bir cesede bakar gibi
Bakıyorsun bana!..
Rüzgarla açılıyor, rüzgarla kapanıyor
Ödünç gözlerin!..

Ey sevgili;
Bilmem farkında mısın
Umuda yelken açarken kanatların,
Bir yaprak daha düşüyor takvimden,
Bir yalnızlık daha ölüyor kimsesizlikten...
Pili azalmış bir saat gibi çalışmıyor ki zaman,
Cıvalı ışıklar altından şemsiye tutayorsun aşka..
Aynı gemiyi demirliyorsun limana...

Ey sevgili;
Böyle göz ucuyla
Okşamaya devam edersen aşkı,
Sevgini koyacak bir yer bulamayacaksın
Bu sessiz ve dul yaşamın içinde!..
Böyle dolanıp durursan
Uzun gecelerin son saatine dek,
Ağlayan da, gülen de yalnız sen olacaksın...

Gönlünde mumlar erimeden
Yeni mumlar tutmasın ellerin!..


4 Mart 2010
Rukiye Çelik
ANKARA