GÖZLERİM DÜŞER...
birer birer kayboldular,
ayaklardan çıkan, aceleci sesler. ötede top oynayan, çocuklar gittiler… son seferli vapurlar da, iskeleden çekildiler… telaşlı bir kaç ayak sesi yürüdüler, gecenin izinden. bir sarhoş narası kaldı, bir de ben... gece, onu da, koynuna aldı birden. bir kaç balık, boy verdi suların içinden ve kız kulesi hikâyesine başladı, harfsiz hurufsuz yeniden. ay konuyor, sarı saçlarına aniden. ulvi hülyalara dalıyorum, yakamozların nefesinden... gitme ne olur! uykusuz gözlerimden... sesimden ürkersin, adını, içimden bile söyleyemem. uyanırsın, uyuyan denizden kıyıda küçük esintiler. gözlerimde kız kulesi, ay ve gemiler şarkımı söylerim gece ve sen beni silerim defterimden… günün ilk çığlığı düşünce göğe, mahmur sabahın gözü önünde küçük ve ince ellerinle seni toplarsın alel acele ve saçlarını bağ yapıp şalının eteğine, gidersin öylece… gözlerim düşer. ellerim düşer. ayaklarım düşer. bir kör, bir sağır, bir ölü kalır, bankın üzerinde… Nurcan Yalçin |
tebrik ederim