KARALARDAyine buluştuk geceye yâren başkadır bizde âlem sözümüz mana soluğumuz nûr çekeriz hayatın gamını üfleriz bitmez çile Yusuf gibi karalarda yukarı bakıyorum bağırıyorum hiç ses veren yok sonra yine bağırıyorum hep bir ip düşlüyorum kuyuya salınan nafile ah çekiyorum sesim yankılanıyor yırtılıyor çaresizliğın perdesi Musa’nın asasına tutunup çıkıyorum mavilere ............ "uç uç böceği, annen sana terlik pabuç alacak" parmağından uçurdu güzel çocuk uğur böceğini uçan halısını hayal etti Alaaddin´nin o da uçabilir miydi masallara varabilir miydi zümrüd-ü anka gibi kaf dağına kim bilir yalan da olsa birgün masal olur mu hayat olmasa da hayallerde yaşanır belki o masallar hadi güzel çocuk; koş uğur böceğinin arkasından... hadi... hadi koş... Fikret ŞİMŞEK . |
Sevgi ve saygımla...