Vermişiz hakkını sevmenin
Ne alacağı kalmış bizde, ne de bakiyesi
Mahsuplaşmaya oturduğum gün kesivermiş hesabı
İntizarım yok, aslına bakarsan sitemim de yok!..
Hem etsen kime edeceksin ki şikâyetini
Aşk’ı var edene mi, âlemi dar edene mi?
Yaşanmış bir duyguyu “şikâyet edip” kirletmektense
Susarak “ninni’lemek” daha makul
Ama bir hasretim, bir özlemim var ki; için için yakmakta yüreğimi
Hani dedim ya “Vermişiz sevmenin hakkını”
Hani diyorum ki çıksa şöyle adamakıllı bir kadın da
Benim hakkımı verse!..
Şöyle yüreğinden, gönlünden, taaa derinden konuşsa,
Dese “duymak istediklerimi”
Hele bir dese, hele bir bağırsa ardımdan
Ah!.. Hele bir bağırsın;
-------------------SENİ SEVİYORUM ULAAAAAN!..
Şerefsizim, geri dönüp,
Geri dönüp de “ÖPMEZSEM ALNINDAN”

Kadına sırf “kadın” olduğu için müptela değilim ben
Kadınlığına tav olduğum veya ihtiyaç duyduğum için değil yakarışım
Kadın her yerde kadın… Fizik bu… Üç aşağı beş yukarı
Yani hemen hemen… Aynı gibi!..
Dediğim o ki;
Kadın dediğinin; “NABZINA BAKTIĞINDA SEVDA ATMALI”
“AŞK” diye vurmalı yüreği, “gözlerine bakarken”
Delikanlı olmalı ya hu “kadın dediğin”
Öyle bir kadın olmalı ki; Bana benden daha fazla sahip çıkmalı
Değil gece…. Gündüz bile kendini unutturmamalı!...
Özletmeli deli deli… Teninin kokusunu getirmeli rüzgârlar
“Seni seviyorum” dediğinde ve başını dayadığında erkek göğsüme
Ritmi değişmeli kalp atışlarımın…
Sıcak sıcak akmalı içime, derinime, mahzenlerime
Rüya gibi, hayal gibi , düş gibi olmalı
Ama en büyük gerçek gibi dolmalı, doldurmalı dünyamı
Yeri geldiğinde, zamanı geldiğinde
Silkinip bağırmalı;
---------------SENİ SEVİYORUM ULAAAAAN!..
Şerefsizim,
Şerefsizim eğilip de “ÖPMEZSEM ALNINDAN”

Lakin şans işte!..
Kısmetsiz hırsızlığa çıkınca ay akşamdan doğarmış ya
İşte o hesap bizimkisi…
Ne zaman “sevdik” dediysek taşa vurduk baltayı
Adres yanlış… Zaman yanlışmış…
Yani hedefi tutturamamış yürek
Gönül her kime sahip çıkmaya kalksa,
Ona “sahip olan” biri varmış, “ mutlaka
--------------------------------Sahip olan sahip çık(a)masa da!..”
Bilir misiniz “Karşılıksız sevmek” ne menem bir şey?
Hatta bırakın sevmesini, onun“sevebilme ihtimalini” düşünmek
Düşünürken yükseklerden düşmek, düşürülmek..
Üzülmekle canınızın yanmasının arasındaki farkı kaçınız bilirsiniz?
Sizin sevdiğinizi biri gelip aldı mı hiç tapulu malı gibi
Alıp götürdü mü, canınızı bedeninizden koparırcasına?
Neyse…… Neyse buralara girmeyeyim daha fazla
Giden gitmiş hatta gittiği gibi de bitmiştir besbelli…
Bitmiş de… Bitmemiş bizde ki yürek ağrısı..
Eksik kalmış bir yanım gayrı.. Noksan kalmış… Tamamlanmamış
Ölseydi yüreğim, razıydım… Razıydım da…
Yaralanmış kahrolası… Çok ağır yaralanmış
İşte diyorum ki;
Bir kadın gelse de…. Hani delikanlı bir kadın…
Sevmesini bilen… “Seviyorum” diyebilen…
Tutsa da iki yakamdan…. Silkelese beni
Ve bağırsa silkelerken, beni kendime getirse…
Bağırsa ve dese ki;
--------------------SENİ SEVİYORUM ULAAAAAN
Şerefsizim,
Şerefsizim “ÖPMEZSEM ÇÖKÜP DE AYAĞINDAN”

Dedim ya… Bilirim “sevmek” ne demek
Ve o cümleyi bir kadının öpülesi dudaklarından dökülürken dinlemek
Bir kızıl gonca misali koklamak o nefesi
Ve o kadını alnından öperek “Helalimsin” diyebilmek!..
Şimdi diyeceksin ki; Kadın ille de sesini mi yükseltmeli bunu söylerken
Neden tutup yakandan silkelemeli?
Niye kulağına fısıldamak varken “Ulaaan” diye bağırmalı ki?
…………
Neden yok!… Niye yok!... Çünkü var!...
Çünkü, çünkü ben o söze hasretim, o cümleye aşığım ben…
O söz borçlu kulaklarıma…. O ses kulak zarımda titremeli
Duymak için benim titrediğim gibi!..
O kadın bağırmalı, beni sarsmalı, yakamdan tutup hesap sormalı
Yarınımı, geleceğimi, yeminimi sorgulamalı
Hem beni bana sormalı, hem beni bana cevaplamalı
Umudum olmalı, imdatım olmalı, çarem olmalı, ilacım olmalı
O öyle bir kadın olmalı işte!..
Öyle bir sevmeli ki yürekten, yüreğimi titretmeli
Konuşmalı, haykırmalı, bağırmalı,
Duyamadığım zamanların acısını çıkarmalı
O öyle bir kadın olmalı!..
Gecenin bağrını yırta yırta bağırmalı, karanlığa adımı yazmalı
Demeli ki;
-----------------“SENİ SEVİYORUM ULAAAAAN”
Şerefsizim,
Şerefsizim secde edip de “ÖPMEZSEM TOPRAĞINDAN!..”


“Kadir ALBAYRAK”