KURBANNAME
Sürüsü başında Tur-u Sinada
Dört kurt bize koyun kuzu ver dedi Şaştı kaldı bu isteğe Musa da Benim değil bir sahibi var dedi Dedi kabul ama değildir benim Kuzuyu vermeye yoktur ki yetkim Dediler tamam sürü sahibi kim Gidip al rızasın git de sor dedi Musa dedi size nasıl güvenem Kuzu kurda teslim oldu mu diyem Güler bana kavim cümle el alem Müşkül bir iş bana gayet zor dedi Dediler edelim biz sana yemin Hadi var gel, bizden olasın emin İnan bize seni ederiz temin Durma daha çok işimiz var dedi İkna olup diktii asasın yere Sıcaktan bunaldı gark oldu tere Arada bir dönüp baktı sürüye Ya Şuayip bana izin ver dedi İzni aldı geldi dedi ki tamam Alıp da kuzuyu gidiniz hemen Asa dal verip de açtığı zaman Ya İlahi bu nice bir sır dedi Koça gelmemiş bir kuzu seçtiler Az ötede onun karnın açtılar Kuzudan bir kuzu alıp coştular Asıl mucizeyi sonra gör dedi Al çoban kuzuyu çağır sürüye Görevimiz tamam dönek geriye Daha gelemeyiz bizler buraya Kara toprak tene sadık yar dedi İbrahim duası kabul olunca Adaktı İsmail vakti dolunca Bir koç geldi Haktan günü gelince İsmail Hak sana çok şükür dedi Dilim döndüğünce söyledim size Gözümü gönlümü bağladım size Bayramlık hediye eyledim size Dedesultan tamam gayri dur dedi |