Bana söylenecek söz bırakmadın
Yıktın bu dünyayı başa insafsız
Kemirdin hırs ile köz bırakmadın
Düşürdün başımı taşa insafsız

Öğünmek mi maksat neydi ki derdin
Garip güçsüz diye kurban mı gördün
Ben sana uçarken kanadım kırdın
Döndüm can çekişen kuşa insafsız

Her ne verdin ise huzurun için
Benzemez bir şeye bu başka biçim
Aldın bir ah sorma neden ve niçin
Ne söylersen söyle, boşa insafsız

Kaybeden aranır derler ya hani
İnanma bunlara dünya bir fani
Hoşgörü firarda öfkeler ani
Kirpikler ok olmuş kaşa insafsız

Sineme yerleşen derdi bilirsin
Vefanın sırrını gözden alırsın
Her hatırlayışta mutlu olursun
Acıtarak sızan yaşa insafsız


YAKUTİ’yim ne sağ ne de ölüyüm
Farkeder mi artık say ki deliyim
Yazmıyor alnında nerden bileyim
Yaptın ocağına maşa insafsız


Hacer ALİOĞLU
GEBZE
02.03.2010