Tekrar...

Masalına değmez artık kahramanlık

Seni sevecek hiçbir hünerim kalmadı
Aslına sorarsan
Ne yerçekimini korkutacak kriptondan gelmeye hacetim kaldı
Ne de
Kanına susayıp sıkıp uzun dişlerimi
Boynuna öpücük koyacak tevekkülüm alacakaranlıkta

Sen düşündüğünde beni hemen yanında da olamam ne kadar istesem de


Üç kişiden fazlaysa sana laf atan denerim ama hepsini dövemem

Zamanla arana giremeyenim

Ölürsem eğer gerçekten toprak olurum belki yalnızca sen kokabilirim o kadar
Ama hayalet olup sana geri dönemem
Benden uyandığında boş kağıt üzerinde gizemli notlar bekleme
Duam kabul olursa en fazla düşlerine girebilirim unutulmazsam
Vefalı Yasin sonraları

Yüz metreyi on saniyenin altında koşarsam sanki sana yetişebilir miyim
Kaç ’keşke’ ne kaç ’galiba’ na ve kaç ’belki’ ne
Sürek avı başlatsam ruhumda
Mutlu döndürebilir miyim seni çocukluğuna
Hangi vebana hangi şeker ve tansiyonuna engel olabilirim
Pastör olsam
Sarhoş babanın anneni dövmesine engel olamazdımsa da
Avuç içimi sırf bu yüzden lanetlediğimi
Bir avucum var diye
Sana dokunamadığımın anlamında
sana vurma ihtimali saklı diye



Atacağım kulaç sayısı belli olsa da bir Tsunami sonrası
Boğuluyorsan
Suyun kaldırma kuvvetiyim
En fazla
bu hep seni kurtarmaya yeter

Uzaktaysan bırak yol mesafe sansın kendini
Kaç yel değirmenini ejdarha olduğuna ikna ettim bir bilsen
Yanlış Leylâlar hatrına
Bu yüzden her sırtımdan vurulduğumda
"Sende mi?" diyecek kadar
Cesaret saklarım işte o avucumun
Sıradan kahramanlığında

Ne kanını emme çelişkisi
Ne ölümsüzlük endişesi
farkımı anlatabilir

Üflersen sönerim
Batarsan kanarım


İmkansızı bekleme
Yalnızca sana vurmadan sevmeye kahraman

Sıradan olmaya değer yanım
Yeterince sonsuz işte bu yüzden

Peki sen ne olacaksın ulaşılır karşılığında
Her zamanki gibi Ten

istemem

Değmezsin