Hesabın Ötesine
Anamdı babamdı uzaklarda bıraktığım geçmisim
En kötü hallerde bile sahteydi, mutluluk esintilerim. Seni tanıdım, düstüm yollara, sildim neyleyim Sende boş çıktın, beni sokağa attın nasıl unutayım. Ayyaşlara, sarhoşlara bıraktın, bir gece ansızın. Hayatımda hiç pişman olmadım, anlar mısın? Sana inanmakla, güvenmekle hatayı başta, yapmışım. Annemin yaşlı gözlerini özledim, bunu bana nasıl yaparsın. Yalandan da olsa huzurluydum, küçücük yuvamda, Gelirdi aşım, gülerdik sebepsizce niye çıktın karşıma. Verdiğin sözlere, ettiğin yeminlere inandım, tutarsızca. Sen beni benden edip, attın taksim sokaklarına. Sana taptım, yırtındım, aç yattım, sokakta kaldım. Herşeyimi seninle paylaşıp, bir lokmayı esirgemedim. Sende bana onca fedakarlık yapıp, cabası yalan söyledin. Allahım yukarda tek suçum, sevgine kandım. Unutmak nedir, bilmeyeceksin yalancı baharım. Sen beni yalanlarınla, işte böyle kandırdın. Sana ahım yok, çocukların tek af kaynağım. Bu dünyada değil de, ötesinde ki Allah’ıma hesabın. Saygılarımla |
Neler konuşurduk kimbilir,kuru kalabalıklar içinde
Sicim gibi yağan yağmurda,yürüseydik taksim`de
Sigara üstüne nargile tüttürseydik,yalnızlıktan geçerken
Bu istanbul akşamları işte hüzünlü ve sancılı
AH!BU TAKSİMİN KURU KALABALIĞI,YALNIZLIĞIMI YÜZÜME VURAN
yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun
saygılar