Şairin Dudağından Usulca Düşer Şiir
Şairin Dudağından Usulca Düşer Şiir
Pencerenin önünden son yıldızlar kayarken, Şairin dudağından usulca düşer şiir. Divane hayallerim anıları sayarken, Puslu yalnızlıklarda çalıyor eski bir lir. Günün sustuğu vakit kapını çalıversem, Yüreğim ellerinde uykuya dalıversem. Hattatın nakışında efsunlaşırsa gözler, Vurgun yemiş aşığı hoyrat ruhundan anla. Ressamın tuvalinde tükeniyorsa sözler, Bülbülün feryadını kopan ahından anla. Gecenin bir yarısı yanında kalıversem, Aşkın ırmağı olup kalbine doluversem. Baharın kokusu var hüzün dolu bu günde, Ey! Falcı söylesene kimdir bize üzülen? Geldi gitmenin vakti hatıramız sürgünde, İki damla yaş mıdır yanağından süzülen? İki çift sözün ile yolunda soluversem, Saçımdaki akları uzanıp yoluversem. Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi |
önce yüreğine