1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1233
Okunma
yüzünü duvara yasla
tıpkı bir hırsız gibi
yağmur tırmanır
bu mevsimde geceleri pencerelerden
kökeni belirsiz mülteci bir hüzün dolaşır
elleri ceplerinde sokaklarımda
bir kör parmak uçlarıyla abanıp iter karanlığı
cenaze namazlarında eller bağlanır
bir dilsiz koroda ritmi kaçırır
ve gökyüzü yeni doğmuş bir çocuğun
avazı gibi çınlatır kulakları
dizginleme göz pınarlarını eğer boşalacağı varsa
şimdi tam vaktidir, ağla
ağla ve yüzünü yağmura yasla
görünmesin gözyaşların...
mehmet akif çetinkaya