ÜMİDİN KUM TANECİKLERİ
Bak bir gün daha geçiyor
Yine haykırıyorum çığlıklarımı ama sessiz... Bu son istediğim aslında alışmak Acıtıyor kalbime bıraktığın bu iz Kaldır başını dünyandan bir kere bak Akıp gidiyor bitmez dediğin zaman Varlığımdı tutmazsan kaybolacak İçimdeki ben Bu çocuk insan Boğulurken karanlıklarında çaresizliğin Yok olmaya teslim oldum kendi savaşımdan Hissettiğimse acı zevki hafiflemişliğin Artık papatyaların kaderinde kaldı sevdan Sadece tek ve çift Ve biterken ümidin kum tanecikleri Yalınlaşsın renkleri kalan her anımın girift Grisinde beyazında değilim artık Sussun herkes duyulsun Bendeki sensizliğin acı dolu sesi |