/...Gecemin tam ortasında yalnızlığın koynunda.
Şakağından kurşuna dizdiğim zamansız zamanlarda...
İlhamı verdim hüznümle birlikte kaleme,
Seni yazdım yokluğunu inkar edercesine tozlu sayfalara.

Yitik yüreğimde,
Yetim bakışların aydınlığı dağılmış boş odama,
Meçhuldür bilinmezliklerim,
Doğuştan yazılmıştır sensiz kaderim.../
-----------------------------------------------------

Biliyorsun sensiz yapamam ben,
Asla;
Yok olur,
Biter küçülürüm,
Dirhem dirhemde.
Ölürüm.
Yığılır düşerim ,
Dizinin dibine.

Zaten kavgalıyım ben sensiz ;
Geçip giden zamanla.
Elden hiç bir şey gelmiyor,
Varlığına katık et beni
Sen ey yar!
Kat ki hiçliğim anlam kazansın sende .

Sus diyorsun bana !
Ama ;
Sırası mı ki şimdi susmanın;
Böyle gözyaşlarımda saklıyorken özlemini.
Delice esen rüzgârlarla beraber ağlıyorum gizlice,
Gözlerimde;
Duman duman,
Tüten hasretin gibi.
Düşmesin diye yerlere.

Sensizliğin işte;
O an bir tokat gibi çarpıyor,
Yüzüme yüzüme.

Sende haklısın ,
Her şeye rağmen susuyorum;
Sadece !
Böyle sensiz yaşamaya,
Seni isyan ediyorum.
Tan vuruyor karanlığa ,
Ne zaman doğdun da göğümde,
Söndün !
Yine doğuda büyüyorsun,
Doğan güneşle yüreğimde,
Fark etmesinler diye her şeyden gizliyorum seni.
Taaa şuracığımda,
Bilirim yar!
Geceler seni benden kıskanırlar,
Korkarım koparırlarda,
Hoyratça yüreğimdeki yerinden.

Çok acımasız bir dünya,
Bu yalan dünya!
Acımadan talan ettiler benliğimi.
Yetmezmiş gibi,
Bir de çaldılar senden başka
Bir bir,
Her bir şeyimi.

Derinde çok derinde,
Taa içerimde ,
Gizledim de seni,
Göremediler bir tek;
Nefesime,
Rüzgarıma,
Buz kesmiş tenime,
Sakladım da seni.

Fark etmediler,
Büyüklüğünü yüreğimde.
Elleri deysin istemedim ,
Üstüne,
İncitir,
Üzerler diye...

Bakmasınlar istedim,
Buğulu gözlerine korkutur,
Ürkütürler diye.

Bilirim senide çalarlardı içimden ,
Yitiktir zaten umutlarım,
Kayıptır ümitlerim ,
Bu sensiz talan olmuş şehirde,
Hiç bir şeyden korkmuyorum da ,
En çok/ sensiz kalmaktan korkuyorum.
A s l ı n d a...

Yusuf TÜRKMEN